Główny plac Nowej Huty, którego zabudowa powstała na początku lat 50. XX wieku według koncepcji Tadeusza Ptaszyckiego oraz Marty i Janusza Ingardenów. Ma kształ pięcioboku – z czterech stron sąsiaduje z osiedlami A, B, C, D, a od południa jest otwarty na Łąki Nowohuckie. Partery zabudowy przylegającej do placu ozdobiono arkadami, a na rogach wychodzących z niego ulic znajdują się wysokie podcienie.
